Στις δικαστικές αίθουσες του κτηρίου της Μυτιλήνης, μπαίνουμε δεκάδες τώρα χρόνια, όπως και αρκετοί συντοπίτες μας.
Χθες όμως, για πρώτη φορά προσέξαμε μία “εγκληματική παγίδα” που υπάρχει στις αίθουσες του Δικαστικού Μεγάρου Μυτιλήνης και που παραμονεύει πάντα ένας μεγάλος κίνδυνος για τους επισκέπτες του κτηρίου, αλλά πολύ περισσότερο για τους ίδιους τους εργαζόμενους εκεί και τους δικαστικούς λειτουργούς.
Τα παράθυρα που βρίσκονται στις πλάτες των δικαστών και αυτά αμπαρωμένα με σιδερένια κιγκλιδώματα.
Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες που σας παραθέτουμε, οι δικαστικές αίθουσες και κάποιοι άλλοι χώροι – γραφεία δικαστών, ανακριτών, δικηγορικού συλλόγου κλπ – διαθέτουν μόνο μία είσοδο – έξοδο, που οδηγεί στον ισόγειο διάδρομο του μεγάρου, ενώ όλα τα γύρω – γύρω παράθυρα, είναι “σφραγισμένα” με σιδερένια κάγκελα.
Η είσοδος – έξοδος, που οδηγεί στον ισόγειο διάδρομο.
Στις δικαστικές αίθουσες, υπάρχει ακόμα μία είσοδος – έξοδος για τους δικαστές, η οποία όμως καταλήγει μέσω άλλου γραφείου και πάλι στον ισόγειο διάδρομο.
Αυτό εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για όλους τους παρευρισκομένους, με το σκεπτικό ότι αν ο μη γένοιτο προκληθεί στο συγκεκριμένο διάδρομο ένας κίνδυνος – πυρκαγιά, σεισμός κλπ – τότε όλοι όσοι βρίσκονται μέσα σε αυτές τις αίθουσες, θα βρεθούν παγιδευμένοι, με ότι αυτό συνεπάγεται, διότι δεν υπάρχει καμία άλλη διέξοδος και τα παράθυρα είναι ερμητικά αμπαρωμένα.
Και δεν νομίζουμε ότι αυτό έχει να κάνει με την ασφάλεια, για ενδεχόμενη απόδραση κατηγορουμένων, αφού όπως μάθαμε, τα κάγκελα αυτά προ υπήρχαν στο συγκεκριμένο κτήριο, πριν εγκατασταθούν εκεί οι δικαστικές υπηρεσίες.
Όλα τα παράθυρα στις δικαστικές αίθουσες, είναι αμπαρωμένα από έξω, με σιδερένια κάγκελα.
Μιλώντας με δικηγόρους της Μυτιλήνης στους διαδρόμους του κτηρίου, μας έλεγαν ότι όντως, είναι μεγάλος ο κίνδυνος που ελοχεύει.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε απλούς χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος, απαιτούνται ειδικές είσοδοι και έξοδοι κινδύνου, για ανάλογες περιπτώσεις.
Νομίζουμε ότι σήμερα κιόλας η Εισαγγελικοί λειτουργοί, θα πρέπει να επιληφθούν του θέματος και να φροντίσουν άμεσα να αποκαταστήσουν αυτή την “εγκληματική αμέλεια”, προκειμένου να προφυλάξουν το κοινό, αλλά και τους ίδιους τους εργαζόμενους του κτηρίου, που βρίσκονται καθημερινά εκεί “εκτεθειμένοι”, σε αυτό τον κίνδυνο.
Πιστεύουμε ότι το να αφαιρεθούν τα σιδερένια κάγκελα από ένα τουλάχιστον παράθυρο σε κάθε αίθουσα, δεν είναι και κανένα τεράστιο έξοδο, αν αναλογιστεί κανείς το κόστος της ανθρώπινης ζωής, που οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί, το γνωρίζουν πολύ καλά.